Dulce Amargo

La Reina

Książka Dulce Marii:
Po 11 latach gromadzenia materiału na własną książkę 14 lutego 2008 na meksykański rynek weszła książka Dulce zatytułowana Dulce Amargo będąca zbiorem wierszy, przemyśleń a także piosenek.

Dulce Amargo

Este libro va dedicado al amor en todos sus sentidos. Porque es la única fuerza capaz de cambiar al mundo, la única llama que nunca se apaga y que te hace seguir creyendo y sońando, seguir luchando y viviendo...

Tą książkę dedykuje z miłością w każdym jej znaczeniu. Ponieważ jest jedyną siłą zdolną zmienić świat, jedynym płomieniem, który nigdy nie zgaśnie i sprawia, że wierzysz i marzysz, walczysz i żyjesz...

Prólogo - Prolog:

Cuando recibí el manuscrito de Dulce, pensé que sería muy fácil su lectura, y efectivamente, así fue. Pero el laberinto de emociones que descubrí me llenó de alegría, nostalgia, fuerza, y sobre todas las cosas, encontré una búsqueda profunda del amor, de ese amor que nos inunda a todos, que nos pegrea en los momentos más importantes de este transitar por la vida.

Me sentí profundamente conmovido por esa forma tan plena de sufrir a través de las palabras, por la ausencia, la presencia, por ese amor que consume y que, a cada respirar, te hace sacar profundida salada, como el mar, las lágrimas, la lluvia.

Sus palabras resuenan en mi corazón inflamandolo de emociones sin pausa, sin fácil acomodo. Perturban, inquietan, despiertan.

Así es Dulce, como sus palabras: intensa, profunda, clara, fuerte, como un poema, como una canción, como lo que ella escribe.

Sean estas líneas un homenaje a una mujer que día a día, sin miedo, se entrega a ese amar, que se escapa de las manos.

Te quiero con el corazón,
Pedro Damián

Kiedy dostałem rękopis Dulce, pomyślałem, że jego czytanie będzie bardzo łatwe i rzeczywiście tak było. Ale labirynt wzruszeń, który odkryłem napawał mnie radością, nostalgią, siłą i przede wszystkim znalazłem poszukiwaną głęboką miłość, tą miłość, która zalewa nas we wszystkim, która nas zaraża w chwilach najważniejszych w tej podróży przez życie.

Poczułem się głęboko wzruszony, przez tą formę tak pełną doświadczeń, przez słowa, przez nieobecność, przez obecność, przez tą miłość, którą zużywam i która z każdego oddechu usuwa głębokie zasolenie, jak morze, łzy, deszcz.

Jej słowa odbijają się w moim sercu zaogniają wzruszenia bez przerwy, bez łatwego dostosowania. Przeszkadzają, niepokoją, budzą.

Taka jest Dulce, jak jej słowa: mocna, głęboka, wyraźna, twarda, jak wiersz, jak piosenka, jak to, co ona napisała.

Widzę w tych wierszach kobietę, która codziennie, bez strachu, poświęca się tej miłości, która wymyka się z rąk.
Kocham cię z sercem,
Pedro Damián

Introducción - Wprowadzenie

El amor mueve al mundo y engrandece hasta la más pequeńa obra o acontecimiento de la vida, y hoy, Dulce abre su corazón para mostrarte sus sentimientos más profundos.

Conozco a Dulce desde el día en que me dieron la noticia de que la esperaba, instante desde el cual empecé a amarla: la he visto nacer, crecer, llorar, reír y amar. Quiero platicarte algunos detalles de su vida para que comprendas mejor el contenido de este libro, en el que se percibe en cada uno de sus poemas y cuadros una búsqueda constante de lo trascendente y se refleja el estado de ánimo en el que se encontraba en ese momento.

Es imposible abarcar tanto en tan pocas líneas, por eso procuraré darte los detalles más relevantes de su personalidad.

Dulce era una nińa traviesa e inquieta que aspiraba a cosas grandes, más allá del mundo terreno. Un día, escribió una carta a los Santos Reyes que decía: “Reyes Magos: por favor tráiganme un duendecito de verdad que cumpla todos mis deseos”. Nos costó mucho trabajo a toda la familia convencerla de que cambiara su carta, hasta que por fin lo logramos.

Desde entonces a la fecha ella sigue creyendo que la magia existe, y aunque sabe que esto que denomina magia es en realidad un hecho increíble o inesperado que nos manda Dios en los momentos en que creemos que todo está perdido, con el afán de sentio más cerca esta magia, ella lleva muchos ańos coleccionando hadas como símbolo de un mundo encantador y llenó de paz, pues su apariencia física sobretodo sus alas, nos hacen pensar en los ángeles, que son reales y viven entre nosotros y nos protegen. Tal vez en algún momento también has sentido su presencia.

Dulce es 100% sońadora y a veces se aísla de la sociedad, pues disfruta de la soledad ya que ahí encuentra la inspiración para plasmar sus sentimientos a través de la pintura y los poemas.

Ella comenzó a escribir a los 11 ańos, y desde ese tiempo ha mentenido en privado sus escritos. Hace poco descubrió que también por medio de la pintura puede manifestar lo que siente, provocar emociones en las personas y dejarles una huella o una enseńanza.

Otro forma de expresión que ella ama es la música, en la que encuentra otro medio perfecto para transmitir sus sentimientos.

Todo lo que no dice verbalmente los manifesta a través del arte.

Hoy, por medio de este libro, Dulce ha querido compartir contigo todos sus sentimientos, ideales, pensamientos y sueńos.

Por medio de sus pinturas podrás conocer el estado de ánimo que las inspiró.

También te entrega canciones y poemas Dulcemente amargos o amargamente Dulces en los que siempre impera esa palabra que decimos con 4 letras pero que su verdadera expresión se encuentra en toda la creación, desde una gota de agua hasta la inmensidad del mar, ese sentimiento del cual el mundo está sediento “AMAR”

Disfruta este libro y ama... Ama siempre se feliz.

Blanca Savińon

Miłość porusza światem i wychwala nawet najmniejsze uczynki lub wydarzenia w życiu i dzisiaj Dulce otwiera swoje serce żeby pokazać ci uczucia najgłębsze.

Znam Dulce od dnia, w którym dali mi wiadomość, na którą czekałam, chwili, od której zaczęłam ją kochać: widziałam jej narodziny, wzrastanie, płacz, śmiech i kochanie. Chce powiedzieć ci kilka szczegółów z jej życia, przez co zrozumiesz lepiej zawartość tej książki, w której dostrzega się, w każdym z jej wierszy i obrazie, niezmienne poszukiwanie tego, co znaczące i odbicie się stanu ducha, w którym znajduje się w tej chwili.

Jest niemożliwe objąć tak wiele w tak niewielu linijkach, dlatego postaram się dać ci szczegóły najważniejsze z jej osobowości.

Dulce była dziewczynką psotną i niespokojną, która dążyła do rzeczy wielkich, za obszarem świata. Pewnego dnia napisała list do trzech króli, który mówił: „Trzej królowie: proszę przynieście mi prawdomównego pana, który spełni wszystkie moje życzenia”. Kosztowało nas wiele pracy, cała rodzina przekonywała ją żeby zmieniła swój list, aż w końcu to osiągnęliśmy.

Od wtedy do teraz ona ciągle wierzy, że magia istnieje i chociaż wie, że to, co nazywa magią jest w rzeczywistości niewiarygodne lub niespodziewane, co przesyła nam Bóg w chwilach, w których sądzimy, że wszystko jest stracone, z pragnieniem poczucia tej magii bliżej, ona od wielu lat kolekcjonuje wróżki jak symbol zaczarowanego świata i pełni pokoju, więc jej fizyczna obecność pod płaszczem skrzydeł karze nam wierzyć w anioły, które są prawdziwe i żyją w nas i nas chronią. Może w którymś momencie także poczułeś jej obecność.

Dulce jest 100% marzycielką i czasami izoluje się od społeczeństwa, więc korzysta z samotności a tu znalazła inspiracje żeby wyrazić swoje uczucia za pośrednictwem obrazów i wierszy.

Zaczęła pisać w wieku 11 lat i od tego czasu chowała swoje zapiski. Zrozumiała, że także w obrazach może pokazać to, co czuje, wywołać emocje w ludziach i dać im trop lub nadzieje.

Inną formą wyrazu, którą kocha jest muzyka, w której znalazła inny idealny środek żeby przekazać swoje uczucia.

Wszystko, czego nie mówi ustnie pokazuje za pośrednictwem sztuki.

Dzisiaj w środku tej książki Dulce chciała podzielić się z tobą wszystkimi swoimi uczuciami, ideałami, przemyśleniami i marzeniami.

W środku jej obrazów możesz poznać stan ducha, który nas zainspirował.

Również daje ci piosenki i wiersze słodko gorzki lub gorzko słodkie, w których zawsze rządzi to słowo, które mówimy z 4 literami, ale którego prawdziwy wyraz znajdujemy w każdym tworze, od kropli wody do olbrzymiego morza, to uczucie, którego świat jest spragniony „KOCHAĆ”

Korzystaj z tej książki i kochaj… Miłość zawsze cię uszczęśliwi.

Blanca Savińon

La Reina

Confesiones - Wyznania

Hola, quiero contarte algo. Hoy me di cuenta de muchas cosas. Hoy después de tantos ańos, he abierto los ojos y he notado que no me gusta la forma en que vivimos. Me duele en el alma que haya hambre, guerras, pobreza, enfermedad, muerte. Me deja vacío el corazón saber que se nos ha olvidado de dónde venimos, que nos estamos matando unos a otros aun cuando somos hermanos, que hay unos que tienen demasiado y otros que no tienen nada; unos que darían todo por un minuto más de vida y otros que se suicidan; unos que se quejan de cosas estúpidas y gente en fase terminal con una sonrisa.

Hoy el mundo me puso a pensar por qué hoy cuentan más las cirugías estéticas, por qué la sociedad nos impone estereotipos de lo que aseguran es “la belleza”; nos venden revistas, masajes, cortes de pelo y el quirófano, por si de plano te quieres cambiar todo. Es muy triste cómo el ser humano se deja llevar por las cosas físicas, por las apariencias, por lo superficial, y pone a un lado lo más importante. Y sabes qué me pregunté hoy? Por qué no hay pastillas, ni cremas, ni masajes para ser mejor persona, para saber perdonar; por qué no hay una liposucción para sacar el rencor, el orgullo y el dolor que tiene todo el mundo; por qué no hay un implante de conciencia, de compasión, de perdón; por qué no hay una cirugía para cambiar tanta infidelidad por amor, tanto libertinaje, tanta confusión. Realmente me invadió la tristeza al abrir los ojos y ver en qué se ha convertido nuestro mundo.

Es tan fácil juzgar y tan difícil reconocer nuestros errores! Es tan fácil criticar y hablar de los demás y tan difícil aceptarnos y amarnos a nosotros mismos. Eso es triste, pero al final hay que luchar por nuestros sueńos sin importar lo que digan de ti. Yo sé que tú tienes una misión y una vida diferente de la mía; yo sé que tú como yo quieres amor, paz, quieres llenar ese vacío que a veces te hace dejar de luchar; sé que quieres que el mundo vuelva a tener sentido.

Yo quiero que le demos valor a la vida, a las pequeńas cosas que hacen grande nuestra estancia en esta tierra; quiero que una sonrisa nos ilumine el alma, quiero que un beso te lleve al cielo y de regreso, quiero que todos tengan un abrazo sincero, un te quiero, que le demos valor al amor verdadero, que trabajemos, que no nos demos por vencidos; que en donde haya maldad sembremos paz, que tú y yo poquito a poquito seamos mejores seres humanos, que no nos perdamos en el camino fácil de la vida, que disfrutemos y vivamos, pero conscientes de nuestros actos para ser realmente libres y aceptar que todos somos diferentes y que hasta tu peor enemigo es un ser único que también está en busca de la felicidad y el amor.

La vida siempre nos pondrá pruebas, y está prohibido renunciar; tenemos que levantarnos y seguir. Cuidado con las salidas fáciles y momentáneas como lo son las drogas, el alcohol o el sexo. Tantas cosas que traen consecuencias irreparables no sólo para uno mismo sino para todas las personas a nuestro alrededor. Hay que vivir con cuidado, con conciencia, con respeto a ti mismo y a los demás, con amor, y pensando también en las consecuencias. Ojalá que esto que les lees te ayude a llenar el vacío que tú, yo y todo el mundo alguna vez hemos sentido porque ya no hay valores, ya no hay límites, porque en vez de libertad hay libertinaje, porque al sexo lo ven como un juego, porque ya tenemos acceso a todo. Hay que reencontrar esa plenitud que hay en cada uno de nosotros y meditar qué es lo que realmente queremos. No qué esperan los demás, no qué quieren los demás, tú eres lo más importante. Pero no olvides que somos apenas una pequeńa parte del universo, que somos parte de una misma fuente de vida y que si yo te destruyo a ti, me estoy destruyendo a mí; y si tú me das amor, tu ser se va a sentir muy feliz. Gracias por leer esto y por darte tiempo de descubrir algo más de lo que hay en esta cabeza un poco loca pero con muchas ganas y toda la intención de que te sientas más feliz.

Dulce María

Witam, chce ci coś opowiedzieć. Dzisiaj zdałam sobie sprawę z wielu rzeczy. Dzisiaj po tylu latach otworzyłam oczy i zauważyłam, że nie podoba mi się sposób, w jaki żyjemy. Boli mnie w duszy, że istnieje głód, wojny, bieda, choroba, śmierć. Pozostawia mi pustkę w sercu wiedza, że zapomnieliśmy skąd pochodzimy, że zabijamy jednych po drugich nawet, kiedy jesteśmy braćmi, że są jedni, którzy mają zbyt dużo i inni, którzy nie mają nic; jedni, którzy dali wszystko za minutę życia więcej i inni, którzy sami się zabijają; jedni, którzy narzekają na głupie rzeczy i ludzie, którzy w etapie końcowym się uśmiechają.

Dzisiaj świat skłania mnie do zastanowienia się, dlaczego dzisiaj liczymy bardziej na chirurgie estetyczną, dlaczego społeczeństwo narzuca nam stereotypy, o których zapewniają, że są „piękne”; sprzedają nam czasopisma, masaże, obcinanie włosów i sale operacyjną, zgodzie z planem chcesz zmienić wszystko. To bardzo smutne jak człowiek pozwala się prowadzić przez rzeczy fizyczne, przez pozory, przez to, co powierzchowne y odkłada na bok to, co najważniejsze. I wiesz, o co zapytałam dzisiaj? Dlaczego nie ma tabletek, ani kremów, ani masaży aby być lepszą osobą, aby umieć przebaczać; dlaczego nie ma liposukcji aby wyrwać żal, pychę y ból który ma cały świat. Dlaczego nie ma implantów sumienia, współczucia, przebaczenia; dlaczego nie ma chirurgii aby zmienić tyle niewierności w miłość, tyle rozpusty, tyle niepewności. Rzeczywiście dopadł mnie smutek po otwarciu oczu i zobaczeniu, w co zmienił się nasz świat.

Jest tak łatwo osądzić i tak trudno przyznać się do naszych błędów! Jest tak łatwo krytykować i mówić o innych i tak trudno zaakceptować i pokochać nasze różnice. To jest smutne, ale na koniec trzeba walczyć o nasze marzenia bez zważania na to, co mówią o tobie. Wiem, że masz misje i życie inne od mojego; wiem, że ty tak samo jak ja chcesz miłości, pokoju, chcesz wypełnić tą pustkę, która czasami zostaje po walce; wiem, że chcesz żeby świat znów miał sens.

Chce żebyście poznali wartość życia, małych rzeczy, które czynią wielkim nasz pobyt na tej ziemi; chce żeby jeden uśmiech oświecił nam dusze, chce żeby jeden pocałunek poniósł cię do nieba i z powrotem, chce żeby wszyscy mieli szczere uściski, jedno kocham cię, ukazało wartość prawdziwej miłości, żebyśmy pracowali, żeby inni nas nie pokonali; żebyśmy tam gdzie jest złośliwość rozsiewali spokój, żebyśmy ty i ja po trochu stawali się lepszymi ludźmi, żebyśmy nie zgubili się w prostej drodze przez życie, żebyśmy cieszyli się i żyli, ale skupili się na naszych czynach żeby być naprawdę wolnymi i zaakceptowali, że każdy jest inny i że nawet twój najgorszy wróg jest kimś kto także szuka szczęścia i miłości.

Życie zawsze poddaje nas próbą i nie wolno rezygnować; mamy się podnieść i iść dalej. Uważając na łatwe i chwilowe wyjścia, jakimi są narkotyki, alkohol i sex. Tak wiele rzeczy, które przynoszą nieodwracalne konsekwencje nie tylko dla nas, ale dla wszystkich ludzi wokół nas. Mamy żyć ostrożnie, ze świadomością, z szacunkiem do siebie samych i innych, z miłością, i także myśleniem o konsekwencjach. Oby to, co czytasz pomogło ci wypełnić pustkę, którą ty, ja i cały świat kolejny raz poczuliśmy, ponieważ już nie ma wartości, nie ma ograniczeń, ponieważ zamiast wolności mamy rozpustę, ponieważ sex traktują jak zabawę, ponieważ już mamy dostęp do wszystkiego. Mam nadzieje, że znajdziesz tą pełnie, którą każdy z nas ma w sobie i pomyślisz, co jest tym, czego naprawdę chcemy. Nie, czego oczekują inni, nie, czego chcą inni, ty jesteś najważniejszy, Ale nie zapominaj, że jesteśmy zaledwie malutką częścią wszechświata, że jesteśmy częścią źródła życia, i że jeśli ja niszczę ciebie, niszczę siebie; y jeśli ty dasz mi miłość poczujesz się bardzo szczęśliwy. Dziękuje za przeczytanie tego i za poświecenie czasu na odkrycie czegoś więcej z tego, co mam w tej głowie trochę szalonej, ale z wieloma chęciami i wszelkim zamiarem żebyś poczuł się szczęśliwszy.

Dulce María

La Reina

1. Confesiones nocturnas - Nocne wyznania

Le Pido A La Luna - Proszę Księżyc

No importa dónde estás ni lo que estés haciendo en este momento.
Lo que importa es que sepas que cada instante de mi vida he pensando en ti,
Que aun sin conocerte, cada paso en mi camino ha sido para llegar a ti,
Y cada mańana abro los ojos con la esperanza de encontrarte.
Tarde a temprano llegarás.
Y cada noche le pido a la Luna que te guíe por la vida, para que llegues pronto por mí.

No importa qué has vivido antes de mí,
Lo que importa es que, aun sin conocernos, el amor ya existe en mí,
Que mis lágrimas por fin llegarán a su objetivo,
Porque sólo con saber que existes, tú me haces vivir.

Y cada lágrima y cada golpe por fin tendrán sentido,
Porque volvería a recorrer el mismo camino si fuera para llegar a ti...

Nie ważne gdzie jesteś, ani co robisz w tym momencie.
Ważne jest, że wiesz, że w każdej chwili swojego życia myślę o tobie,
Że nawet bez poznania cię, każdy krok na mojej drodze był żeby przyjść do ciebie,
I każdego ranka otwieram oczy z nadzieją spotkania cię.
Wcześniej czy później przyjdziesz.
I każdej nocy proszę księżyc żeby prowadził cię przez życie, żebyś przyszedł szybko do mnie.

Nie ważne jak żyłeś przede mną,
Ważne jest, że nawet bez poznania się miłość już we mnie istniała,
Że moje łzy w końcu znalazły swój cel,
Ponieważ tylko z wiedzą, że istniejesz ty mogę żyć.

I każda łza i każde uderzenie w końcu miało sens,
Ponieważ przeszłabym z powrotem te same drogi żeby przyjść do ciebie.

Un Mar De Gente – Morze Ludzi

Es increíble la soledad que puedes sentir de una mar de gente,
La vida llena de promesas sin cumplir, llena de sueńos rotos e ilusiones perdidas.

Algún día volví a creer, con una sonrisa aprendí a sońar, pero hoy no encuentro la magia...
Hoy no encuentro el motivo por el cual vivir,

Me siento tan pequeńa en un mundo tan grande y en tu mundo ya no soy nadie...
Es increíble cómo el amor vuela y no deja huella, sólo lágrimas que van tras de el,

Y me siento morir, me duele tanto el corazón y no hay manera de encontrarte...
Ven pronto, por favor.

To niesamowite samotność, którą możesz czuć w morzu ludzi,
Życie wypełnione obietnicami bez spełnienia, wypełnione połamanymi marzeniami, zgubnymi złudzeniami.

Któregoś dnia uwierzyłam, z uśmiechem nauczyłam się marzyć, ale dzisiaj nie znajduje magii...
Dzisiaj nie znajduje powodu, dla jakiego żyje,

Czuje się tak malutka w świecie tak wielkim i w twoim świecie już nie jestem nikim...
To niesamowite jak miłość nagle znika i nie pozostawia śladu, tylko łzy, które mam po niej,

I czuje, że umieram, boli mnie tak bardzo serce i nie ma sposobu żeby cię znaleźć...
Przyjdź szybko, proszę.

La Reina

Una Caja Del Tiempo – Skrzynia Czasu

Quisiera tener una caja del tiempo
Donde todos los momentos fueran eternos y no etéreos.

Quisiera que los momentos mágicos no se fueran jámas.
Será que la magia siempre tiene un final?

Quiero entender por qué será que en la vida nada permanece igual.
Por qué te vas? Por qué me voy?
Será que algún día te volveré a encontrar?

Quisiera encontrar el remedio perfecto para no extrańar,
Saber que la vida te da momentos inolvidables para guardar.

Quisiera que esos momentos no se fueran jamás
O poder regresar el tiempo para volver a empezar.

Quiero entender por qué será que en la vida nada permanece igual...

Chciałabym mieć skrzynie czasu
Gdzie wszystkie chwile byłyby wieczne i nie eteryczne.

Chciałabym żeby magiczne momenty nigdy więcej nie odeszły.
Czy magia zawsze musi się kończyć?

Chce zrozumieć, dlaczego jest tak, że w życiu nic nie pozostaje takie samo.
Dlaczego ty odchodzisz? Dlaczego ja odchodzę?
Czy któregoś dnia cię znajdę?

Chciałabym znaleźć idealny sposób żeby nie tęsknić,
Wiedzieć, że życie daje ci chwile niezapomniane żeby przetrzymać.

Chciałabym żeby te chwile nigdy więcej nie odeszły
Lub mogła zawrócić czas żeby znów je rozpocząć.

Chce zrozumieć, dlaczego jest tak, że w życiu nic nie pozostaje takie samo...

La Reina

Pobre Luna – Biedny Księżyc

Por qué tan sola?
Blanca y luminosa, mágica y hermosa.
Por qué tan sola?
Diamante de la oscuridad, valiente como ninguna,
En medio de todo, brillando entre la nada,
Alumbras con tu luz, hipnotizas con tu hermosura;
Eres mística como la noche, y sin ti no hay noche;
Eres tan peueńa y significas tanto
Y tú tan sola
Rodeada de estrellas que no te dicen nada,
Pobre Luna, qué pensarás en las noches.
Lloras por aguel astro que un mal día te abandonó,
Y recorres el mundo, la noche entera, y no logran coincidir.
Cuando es de día él no te ve,
Y cuando empieza a obscurecer,
Que por fin vas a encontrarte con él,
Llegas tú y él ya se fue.
Así es el destino... dulce y cruel.
Pobre Luna,
Aquel seńor que nos cumbre todo el día
No ha alcanzado a conocer tu mística belleza,
Tu magia encantadora, tu misterio que hipnotiza;
Está ocupado en otras cosas
Mientras tú lo observas día y noche.
Pero ya no llores, Luna mía,
Ojalá mis palabras alcancen a escucharse en tu corteza blanca,
Porque yo sé que llegará el día en que el Sol por fin te vea
Y se paralice ante tu belleza y tu entereza, y la noche se alargue
Porque el Sol está ocupado viendo a su incondicional enamorada,
Que siempre ha estado sola alumbrando al mundo.
Y es de admirarse que con tanto dolor,
Su luz no haya dejado de brillar en ningún momento,
Y con cada lágrima que derrama se hace más hermosa cada día.

Dlaczego taki samotny?
Biały i jasny, magiczny i piękny.
Dlaczego taki samotny?
Diament w ciemności, odważny jak żaden inny,
W środku wszystkiego, lśnisz pomiędzy nicością,
Oświetlasz swoim światłem, hipnotyzujesz swoim pięknem;
Jesteś mistyczny jak noc i bez ciebie nie ma nocy;
Jesteś taki malutki i znaczysz tak wiele
I ty taki samotny
Otoczony przez gwiazdy, które nic ci nie mówią,
Biedny księżyc, co pomyślisz w nocy.
Płaczesz przez tamtą gwiazdę, która w zły dzień cię opuściła,
I przebiegasz świat, zaczyna się noc i nie zdołacie się spotkać.
Kiedy jest dzień on cię nie widzi
I kiedy zaczyna się ściemniać,
Kiedy w końcu spotkasz się z nim,
Przychodzisz a on już odszedł.
Takie jest przeznaczenie… słodkie i okrutne.
Biedny księżyc,
Tamten pan, który jest na szczycie każdego dnia
Nie zdobył twojej mistycznej urody,
Twojej czarodziejskiej magii, twojej tajemnicy, która hipnotyzuje;
Jest zajęty innymi rzeczami
W czasie, których ty go obserwujesz dniem i nocą.
Ale już nie płacz mój księżycu,
Oby moje słowa wystarczyły do wsłuchania się w twoją białą skorupę,
Ponieważ wiem, że przyjdzie dzień, w którym słońce w końcu cię zobaczy
I sparaliżuje się wobec twojej urody i twojej całkowitości i noc się przedłuży,
Ponieważ słońce będzie zajęte oglądaniem twojej bezwarunkowej miłości,
Która zawsze była samotna oświetlając świat
I zdziwi się, że z tak wielki bólem
Twoje światło nie przestało świecić w żadnym momencie,
I z każdą uronioną łzą, robi się piękniejsze każdego dnia.

La Reina

Qué Pasa Hoy – Co Dzieje Się Dzisiaj

Qué pasa hoy, ya no soy la misma de ayer,
Ha cambiado mi cuerpo, ha cambiado mi carácter,
La vida misma no es igual.
Qué pasa hoy, ya no sufro por las mismas cosas.
Hoy la vida es más difícil;
Han cambiado mis sueńos, pero sigo siendo yo.
Será que estoy creciendo, pero tengo que aguantar.
Será que estoy naciendo a una vida más real.
Cómo duele crecer, cúantos cambios pasaré.
La vida es la misma, pero qué extrańa es para mí.
Nadie entiende mis ideas y mis planes salen mal.
Cómo duele crecer, cúantas cosas dejaré.
Y me encierro en mi cuarto preguntándome
Si algún entenderán que soy más
Que una adolescente, que no sabe lo que quiere.
Qué pasa hoy con mis amigos, no me buscan.
Me dan ganas de gritar, liberarme para crecer más.
No es eso lo que quieren?
Será que estoy creciendo. Pero creo que esto es normal.
Será que mis esfuerzos se recompensarán y todo pasará.

Co dzieje się dzisiaj, już nie jestem taka sama jak wczoraj,
Zmieniło się moje ciało, zmienił się mój charakter,
Życie to samo nie jest jednakowe.
Co dzieje się dzisiaj, już nie doświadczam tych samych rzeczy.
Dzisiaj życie jest trudniejsze;
Zmieniły się moje marzenia, ale nadal jestem sobą.
Rosnę, ale musze wytrzymać.
Rodzę się w prawdziwszym życiu.
Jak boli rosnąć, ile rzeczy zniosę.
Życie jest takie samo, ale jakie dziwne dla mnie.
Nikt nie rozumie moich idei i moje plany wychodzą źle.
Jak boli rosnąć, ile rzeczy zostawię.
I zamykam się w swoim pokoju pytając się siebie
Czy ktokolwiek zrozumie że jestem kimś więcej
Niż nastolatkiem, który nie wie, czego chce.
Co dzieje się dzisiaj z moimi przyjaciółmi, nie szukają mnie.
Chce przez nich krzyczeć, uwolnić się żeby urosnąć bardziej.
To nie jest to, czego chcą?
Rosnę. Ale sądzę, że to jest normalne.
Moje wysiłki się zrekompensują i wszystko minie.

La Reina

Confesión I - Wyznanie I

Por qué la vida nos arrebata lo que más queremos. Tengo miedo, no quiero dejar ir lo que es parte de mi, y en cada parte del mundo alguien gana algo y otro pierde algo, alguien nace y alguien muere, algo empieza y algo termina en el mismo instante. Así es la vida, así de injusta, así de realista, pero siempre trae sorpresas y nunca sabrás qué te espera en la última puerta.

Dlaczego życie wyrywa nam to czego najbardziej pragniemy. Boje się, nie chce pozwolić odejść temu, co jest częścią mnie. I w każdej części świata ktoś wygrywa i ktoś przegrywa, ktoś się rodzi i ktoś umiera, coś się zaczyna i coś się kończy w tym samym momencie. Takie jest życie, takie niesprawiedliwe, takie realistyczne, ale zawsze przynosi niespodzianki i nigdy nie będziesz wiedział, co czeka cię za ostatnimi drzwiami.

La Reina

Confesión II – Wyznanie II

Esto lo escribí una madrugada en una gira, regresando de un concierto. En el cuarto había unos cubos con letras para armar palabras. De pronto empecé a buscar palabras, empecé a armarlas, y esto fue lo que salió: Love is screaming you never stop dreaming. Y me sorprendió mucho. Hay que saber leer los mensajes y las seńales que nos manda el universo. Esa misma noche empecé a hacer el libro y a juntar todo lo que había escrito, por eso fue algo muy importante. Nada es casualidad.

Napisałam to w pewien poranek na tournee, wracając z koncertu. W pokoju miałam sześciany z literami żeby składać słowa. Szybko zaczęłam szukać słów, zaczęłam układać, i oto, co wyszło: Miłość krzyczy nigdy nie przestawaj marzyć. Zdziwiło mnie to bardzo. Trzeba umieć czytać wiadomości i sygnały, które przesyła nam wszechświat. Tej samej nocy zaczęłam robić książkę i zbierać wszystko, co napisałam, dlatego to było coś bardzo ważnego. Nic nie jest przypadkowe.

La Reina

Sola En La Batalla – Samotna W Walce

Aqui estoy entre paredes y cristales que no me escuchan y nada pueden hacer por mí, sin un abrazo ni una caricia, ni siquiera una sonrisa que me diga que todo va a estar bien. Grito, pero nadie me escucha. Estoy cansada de luchar. Mi alma está cansada, está ahogada en un llanto que no parece ver el final. Tengo tantas ilusiones hechas trizas, tantos sueńos enterrados en la arena de mis mejores días contigo y mis peores pesadillas a tu lado. He aprendido a seguir sola, con la espada en alto para estar en la batalla, y no darme por vencida ni aun vencida, como lo estoy ahora. Ya no sé qué hacer. Al parecer te entregué mi corazón y lo tiraste a la basura. Hoy no he logrado recuperarlo de entre tanta malicia y tanta mentira, está perdido esperando que algún día lo encuentren aún con vida.

Jestem tu pomiędzy ścianami i szybami, które mnie nie słuchają i nie mogą nic dla mnie zrobić. Bez uścisku ani pieszczoty, ani uśmiechu, który powie mi, że wszystko będzie dobrze. Krzyczę, ale nikt mnie nie słyszy. Jestem zmęczona walką. Moja dusza jest zmęczona, utopiona w płaczu, który wydaje się nie mieć końca. Mam tyle złudzeń rozpadających się na kawałki, tyle marzeń zakopanych w piasku moich najlepszych dni z tobą i moich najgorszych koszmarów przy twoim boku. Nauczyłam się iść sama, z mieczem wysoko, żeby pozostać w walce i nie dać się zwyciężyć, ani nawet zwyciężać, tak jak teraz. Już nie wiem, co robić. Zdaje się, że poświęciłeś moje serce i wyrzuciłeś je do śmieci. Dzisiaj nie zdołałam go odzyskać pomiędzy tyloma złośliwościami i tyloma kłamstwami, ta strata czeka, że któregoś dnia znajdę je jeszcze żywe.

La Reina

Se Me Ha Congelado El Alma – Zamroziła Mi Dusze

Esta noche se me ha congelado el alma. Cuando creí que todo estaba en calma, una llama se encendió en mi pecho, diciendo a gritos que no te has ido. Mi corazón tiene tanto tiempo pidiendo auxilio. Y después de tantos intentos, hoy sentí cómo mi corazón palpitaba tristemente llorando tu nombre, cómo se hacía pedazos, y se derramaba mi sangre lentamente, helando mi cuerpo, dejando todo muerto, con el terrible miedo de amar nuevamente y con la impotencia de no poder arrancar este amor que sólo me trae llanto. En este corazón que está en pedazos, sólo quedan residuos de ternura, espinas de amor, algunas llamas que aún conservan la pasión reprimida. Y todos mis latidos buscan aun alivio y ya no se encuentran contigo, y mis lágrimas hacen un río de agua envenenada que ya no me lleva hacia ti. Todos mis lágrimas se van con el agua y es un dolor tan fuerte, que me mata lentamente y nadie está consciente. Es encontrarte sin buscarte, es perderte a diario sin tenerte, es amarte sin quererte, es buscarme y encontrarte y entender que aunque la noche está muy triste, la Luna no me miente. Me sigue mirando fijamente, demostrando que cumple su palabra y que el ayer no fue mentira; es la magia de sentir sin saber, de entender que somos uno y a la mitad jamás estaremos bien; es levantar la frente y seguir con el corazón lleno de heridas, porque sé que las cosas pasan por alguna razón, porque aunque te derrumbes, serás capaz de repararte con la luz de tu alma, con la magia y la fe que te mantienen con vida cada día, aunque todo se nuble y hasta la esperanza dude.

Ta noc zamroziła mi dusze. Kiedy sadziłam że wszystko było spokojne, płomień zapalił się w mojej piersi, krzyczał, że nie odszedłeś. Moje serce ma tyle czasu, prosi o pomoc. I po tylu próbach, dzisiaj poczułam jak moje serce zabiło smutno wypłakując twoje imię, jak rozpada się na kawałki, rozlewa wolno moją krew, mrozi moje ciało, zostawia wszystko martwe, z okropnym strachem ponownego zakochania się i z bezsilnością niemocy wyrwania tej miłości, która przynosi mi tylko płacz. W tym sercu, które jest w kawałkach, zostają tylko odpadki czułości, ciernie miłości, jakieś nazwy, które jeszcze zachowują tłumioną namiętność. I wszystkie moje uderzenia szukają ukojenia, i już nie spotykają się z tobą i moje łzy zamieniają się w rzekę zatrutej wody, która już nie prowadzi do ciebie. Wszystkie moje łzy odchodzą z wodą i to tak wielki ból, że zabija mnie powoli i nikt nie jest tego świadom. Spotykać cię bez szukania cię, gubić cię codziennie, chociaż cię nie posiadam, kochać cię bez pragnienia cię, szukać siebie i spotykać ciebie i zrozumieć, że chociaż noc jest bardzo smutna księżyc mnie nie okłamuję. Patrzy na mnie intensywnie, udowadnia, że dotrzymuje słowa i że wczoraj nie było kłamstwem; to magia doznawania bez wiedzy, zrozumienia, że jesteśmy jednością i w połowie nigdy nie będzie dobrze; to podnoszenie czoła i podążanie z sercem wypełnionym ranami, ponieważ wiem, że rzeczy dzieją się z jakiegoś powodu, ponieważ chociaż cię opuści, będziesz zdolny się naprawić ze światłem swojej duszy, z magią i wiarą, które utrzymują cię przy życiu każdego dnia, chociaż wszystko się zachmurzy i nawet nadzieja zwątpi.

La Reina

2. Reflexiones Íntimas – Intymne Refleksje

Tengo Que Abrir Los Ojos – Powinnam Otworzyć Oczy

Me siento terriblemente sola, hacia donde voltee no queda nada.
Di todo lo que podía dar y aun así no fue suficiente.
No aguanto ya tanto dolor.
Tengo que abrir los ojos y ver que la gente no es como yo creía.
Que el amor no es como lo pintan.
El amor duele más que una bala en el corazón.
El amor tiene un juego que a veces termina en traición...
Pero hay veces que vale la pena vivir por una pasión.

Czuje się okropnie samotna, dookoła miejsc, w których się obracam nie zostało nikogo.
Dałam wszystko, co mogłam dać i nawet to nie było wystarczające.
Nie wytrzymuje już takie bólu.
Powinnam otworzyć oczy i zobaczyć, że ludzie nie są tacy jak sądziłam.
Że miłość nie jest taka jak ją malują.
Miłość boli bardziej niż kula w sercu.
Miłość ma zabawę, kiedy czasami kończy się zdradą…
Ale czasami jest warta cierpienia, życia dla namiętności.

La Reina

Eterno - Wieczny

Lo superfluo no es eterno.
Lo banal tiene un final.
Lo material no tiene fundamento.
No todo lo que parece verdad es real.

Detrás de una sonrisa puede haber un puńal.
Detrás de un supuesto amigo, puede estar tu peor enemigo.
Las apariencias engańan, hay que estar alerta
Y saber mirar más allá de lo que tus ojos pueden ver...

Co zbyteczne nie jest wieczne.
Co banalne ma koniec.
Co materialne nie ma podstawy.
Nie wszystko co wydaje sie prawdą jest prawdziwe.

Za uśmiechem może znajdować się sztylet.
Za domniemanym przyjacielem może być twój najgorszy wróg.
Pozory mylą, masz być czujny
I umieć dojrzeć zaświaty, które twoje oczy mogą widzieć...

La Reina

Por Qué? – Dlaczego?

Si el Sol es para todos, por qué los humanos se empeńan en hacer diferencias.
La lluvia nos moja a todos y la Luna ilumina la noche todos los días.
Será que la naturaleza no tiene malicia, no compite, no tienen nada que perder ni ganar?
Simplemente, comparte su belleza y su magia con quien sea capaz de valorarla
Y apreciar las cosas simples de la vida, que son siempre las más importantes.

Jeśli słońce jest dla wszystkich, dlaczego ludzie upierają się w robieniu różnic.
Deszcz moczy nas wszystkich, a księżyc oświetla noc każdego dnia.
Natura nie jest zjadliwa, nie rywalizuje, nie ma nic do stracenia ani wygrania?
Zwyczajnie dzieli się swoim pięknem i swoją magią z tym, kto jest zdolny ją docenić
I dostrzec proste rzeczy w życiu, które są zawsze najważniejsze.

La Reina

Arriésgate! - Zaryzykuj!

Gran pregunta: Por que olvidamos? Seguramente, te has preguntado, cómo pude olvidar a alguien tan importante? O cómo pudo olvidar lo que vivimos? En fin, yo no creo en el olvido. El olvido es matar tus memorias, es borrar tu historia, los antecedentes de tu yo actual. Por eso me cuesta trabajo entender por qué la gente se va y por qué las cosas terminan o cambian. Lo cierto es que creo firmemente en que siempre queda algo y siempre se llevan algo. Para algunos es más fácil desprenderse de las cosas o personas, a otros les cuesta más trabajo. Pero yo te puedo asegurar que nadie te ha olvidado, que estás en la memoria de muchísimas personas. Aunque la vida siga, aunque el mundo gire y no se detenga, las huellas que las personas han dejado en ti nunca se irán, porque te enseńaron algo. Y las huellas que tú dejes en las personas, procura que sean positivas para que, aunque sea muy dentro de ellas, tengan una buena historia… Aunque creo que el olvido al 100% no existe, creo que los humanos guardamos muchas cosas importantes en la caja de nuestra alma para que no nos lastimen, para que no nos descubran, para que no nos duela o para no enfrentar… Yo quiero compartir contigo todas las veces que me he sentido olvidada. Pero lo que hoy vale la pena es que me di cuenta que nadie, ningún ser humano, puede olvidar su historia, y que no vale la pena tratar de olvidar. Al contrario, hay que aprender y agradece a la vida por vivir, por llorar, por sentir, por reír, por compartir, por caer, y por levantarnos, y vivir intensamente… Eso es lo que vale la pena, arriesgarte y ser tú mismo sin preocuparte si serás recordado o no, tener la certeza de que siempre diste lo mejor de ti, de que te entregaste al máximo… Recuerda: cada corazón es una mapa, nadie puede ocupar tu lugar, porque es sólo tuyo y siempre habrá alguien que te va a recordar.

Ważne pytanie: Dlaczego zapominamy? Zapewne zapytałeś się, jak mogłam zapomnieć kogoś tak ważnego? Albo jak mógł zapomnieć to, że żyjemy? Na koniec nie wierze w zapomnienie. Zapominanie jest zabijaniem twoich wspomnień, jest wymazaniem twojej historii, poprzedzającymi twoje aktualne ja. Dlatego wiele pracy kosztuje mnie zrozumienie, dlaczego ludzie odchodzą i dlaczego rzeczy się kończą lub zmieniają. Prawdą jest, że wierze mocno, że zawsze coś zostaje i zawsze coś zabierają. Dla niektórych jest łatwiej oderwać się od rzeczy lub ludzi, innych kosztuje to więcej pracy. Ale mogę cię zapewnić, że nikt cię nie zapomniał, że będziesz w pamięci wielu ludzi. Chociaż życie pójdzie dalej, chociaż świat będzie się kręcić i nie zatrzyma się, ślady, które zostawili w tobie ludzie nigdy nie odejdą, ponieważ nauczyły cię czegoś. I ślady, które ty zostawiłeś w ludziach, starają się być pozytywne, ponieważ, chociaż są w ich wnętrzu, mają dobrą historie… Chociaż wierze, że zapomnienie w 100% nie istnieje, wierze że ludzie zachowują rzeczy najważniejsze w skrzyni naszej duszy przez co nam nie szkodzą, przez co nam się nie ujawniają, przez co nas nie ranią lub sprzeciwiają się. Chce podzielić się z tobą wszystkimi razami, kiedy czułam się zapomniana. Ale to co dzisiaj jest warte bólu to to, że dostałam odpowiedź, że nikt, żaden człowiek, nie może zapomnieć swojej historii i że nie jest warte bólu traktowanie o zapominaniu. Przeciwnie powinniśmy nauczyć się i być wdzięcznym w życiu za życie, za płacz, za odczuwanie, za uśmiech, za dzielenie się, za upadanie i za podnoszenie się i żyć intensywnie… To właśnie jest warte bólu, ryzykowanie i bycie takim samym bez zamartwiania się czy będziesz zapamiętany czy nie, mieć pewność, że zawsze dawałeś z siebie to co najlepsze, poświęcałeś się w całości… Odpowiedź: każde serce jest mapą, nikt nie może zajmować twojego miejsca, ponieważ jest tylko twoje i zawsze będzie ktoś, kto cię zapamięta.

La Reina

Los Espejos - Lustra

El amor en ocasiones es un espejismo. Ves un reflejo en la persona que amas con la esperanza de que sea igual a ti, entonces tu mente vuela y hace una ilusión, una historia de lo que tú quisieras que fuera esa persona, y crees ser feliz, pero en realidad estás viendo un espejismo, estás viviendo en una historia, una fantasía que tú creaste, y no quieres despertar y ver la realidad, cuando el verdadero amor es amar intensamente en un sueńo pero con los ojos abiertos, aceptando a las personas con su defectos y virtudes, enamorarte de cada detalle, que el amor sea tu realidad sea el amor...

Para qué nos hacemos historias de amor en la cabeza? Por qué necesitamos algo de qué agarramos y creer fielmente? Si nos tenemos a nosotras mismas. No eres tú suficiente para sentirte segura y saber que hay alguien que nunca te va abandonar? Porque en los momentos más tristes hay alguien que llora contigo, sufre porque tú sufres, te entiende perfectamente bien cuando te enojas, comprende que en el fondo de tu enojo hay dolor y no te deja nunca sola. Porque en los momentos más felices brinca, baila, sonríe y sueńa contigo. Y en los momentos más difíciles, cuando sientes que el mundo está en tu contra, sabes que ese alguien va a saltar para defenderte y nadie te hará dańo. Ese alguien nunca te va a dejar sola, ese alguien te ama, llegó contigo y se irá contigo, ese alguien eres tú...

Miłość czasami jest złudzeniem. Widzisz odbicie osoby, którą kochasz, z nadzieją, że jest taka sama jak ty. Wtedy twój umysł lata i tworzy iluzje, historie, w której chcesz, aby była tą osobą i sądzisz, że jesteś szczęśliwy. Ale w rzeczywistości widzisz złudzenie, żyjesz w historii, fantazji, którą stworzyłeś i nie chcesz się obudzić i zobaczyć rzeczywistości, kiedy prawdziwa miłość jest kochaniem w śnie, ale z otwartymi oczyma, akceptowaniem osób z ich wadami i zaletami, zakochanie się w każdym szczególe. Kiedy miłość jest twoją rzeczywistością jest miłością…

Dlaczego tworzymy miłosne historie w głowie? Dlaczego potrzebujemy czegoś, czego się chwytamy i lojalnie wierzymy? Jeśli mamy siebie samych. Nie jesteś sobą wystarczająco żeby czuć się pewnym i wiedzieć, że masz kogoś, kto nigdy cię nie opuści? Ponieważ w momentach najsmutniejszych masz kogoś, kto płacze z tobą, cierpi, bo ty cierpisz, rozumie cię doskonale, kiedy się złościsz, rozumie, że w głębi twojej złości jest ból i nigdy nie zostawia cię samej. Ponieważ w momentach najszczęśliwszych skacze, tańczy, śmieje się i marzy z tobą. I w momentach najtrudniejszych, kiedy czujesz, że świat jest przeciwko tobie, wiesz, że ten ktoś wyrwie się żeby cię obronić i nikt cię nie skrzywdzi. Ten ktoś nigdy nie zostawi cię samej, ten ktoś cię kocha, przyszedł z tobą i odejdzie z tobą, tym kimś jesteś ty…